Eğitim Yöneticilerinin Teknoloji Liderliği Yeterlikleri Ölçeğinin Geliştirilmesi Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

The purpose of this paper is to develop a multiple item scale for measuring technology leadership competency of educational administrators. The population of the study was formed by 127 scho­ol principals in Maltepe and Kadikoy districts in Istanbul. To obtain content validity, expert panels composed of 6 academics and 1 local information and computer technologies (ICT) coordinator and they made review and rated the 56-items draft scale in terms of the relevance of each item with respect to study purpose (CVI=0.708). The exploratory factor analysis (EFA) revealed the measurement model accounted for 65.35% of total variance and factor loadings ranged between .522 and .838 (KMO=.899, p<.001). Based on the model fit and modification indices, three alternative models were constructed thus it was found that 32-items five-factor structure (Model-4) was the best-fitting model (x2=645.527; x2/df= 1.416; CFI=.913; NFI=.759; RMSEA=.057). In the predictive validity study, the areas under the ROC curve for the entire scale were found to be 0.745 and .712, suggesting cut-off point of 121.500 and 123.500 for total score. Overall internal consistency reliability of the scale was found to be .943 with subscales ranging from .939 -.941. The split-half reliability was found to be 0.735. The values of item-total correlation ranged from .449 to .675

School principals' technology leadership competency and technology coordinatorship

The aim of this study is to determine the primary and high school principals’ competency in technology leadership and so to define implications for advanced competency. The population of the study was formed by 134 school principals in Maltepe and Kadikoy districts in Istanbul. On account of the fact that population was reachable, no specific sampling method was used for the present study. The research survey named NETS-A the Principal Technology Leadership Assessment (PTLA) was adapted into Turkish as a result of Confirmatory Factor Analysis (CFA) indicating goodness of fit indices in 3 dimension (CMIN/df=1.547/CFI= .913/RMSA= .082) and Exploratory Factor Analysis (EFA) which revealed 3 factors explaining % 64 of total variance. Internal consistency reliability of the survey was determined with Cronbach’s alpha coefficient (α= .95). According to the results of the current study, school principals were adequate for technology leadership at a “significant” level (M = .85, SD = .54), while their competency in “leadership & vision” dimension of technology leadership has the lowest value (M = .78, SD = .68) compared to other dimensions. Additionally, it was found that female school principals are more adequate for “leadership & vision” dimension than their male colleagues (p< .05). Besides, it was determined that schools owning information technologies coordinator teacher are more adequate for “learning & teaching” dimension of technology leadership (p < .05)

Okullarda Dumansız Hava Sahası Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Some-free zone policy came up with “Law for the Prevention of the Harms of Tobacco Products” introduced on November 7, 1996 in Turkey and later on it was revised on the basis of the previous law on January 3, 2008 so it was announced as “smoke-free air zone policy”. Thus the new implementation, inspired by the Spanish law, put an end to isolated smoking areas. As of May 19, 2009, indoor smoking was strictly banned in public institutions. Later on this was expanded for all business organizations in the wake of July 19, 2009. Teachers and school administrators have a relatively negative perception on smoke-free regulation in terms of their smoking habit (Fidan, Sezer, Demirel,Kara and Ünlü, 2006). Wold, Torsheim, Currie, and Roberts (2004) revealed that school managers and teachers keep on smoking in the school zone, especially outside the school building in seven European countries so that they legitimize smoking addiction in front of their pupils. From the viewpoint of teachers, Gözütok (1999) showed that when school administrators and teachers ranked descendingly 34 non-ethical behaviors for teachers, “smoking attitude in front of students” seems rather an admissible behavior and took the 30th place. Likewise, Güçlü (2010) cited that the research center of Democratic Educators Union declared that on account of the smoke-free law teachers set a bad example for pupils by smoking right outside the schoolyard. It is obvious that teachers and school managers as cigarette smokers are not suitable role models in education environment. As a matter of fact, the most important point determining the compliance with legal enforcement rely on the teacher and school managers’ perception on the smoke-free law so that it would be able to estimate how the policy can attain its “smoke-free, tobacco-free school” goal. The purpose of this study is to investigate the validity and reliability of the Turkish version of Ferré, Moyer and Nobiling’s Attitudes Towards Smoking Compliance Questionnaire released as part of Live Free-Tobacco Free Smoke Free Survey behalf on South Illiniois University. Method: Participants including teachers were recruited through Maltepe and Kartal districts in Istanbul and one hundred ninety-eight participants fulfilled the Turkish version survey with 15-items. They were assorted into two groups so that the first group consisted of one hundred twenty-seven teachers used for the structure validity study, and the other one consisted of seventy-one teachers used for the test-retest reliability study. In order to get the permission for translating the original survey into Turkish, we contacted Matt Moyer via email. Translated version of the survey After the survey translation into Turkish was done by a group including an linguist, an English teacher and a curriculum developer, it was appealed to various educational administrator’s view on Turkish version so as to confirm its content validity and cross-cultural conformity. Afterwards principal component and factor analysis, 27 % subgroup mean difference and test-retest reliability analysis was conducted through SPSS software. Findings and conclusions: Correlation matrix, KMO and Barlett’s pretests were conducted with the data collected from one hundred twenty-seven teachers’ questionnaire. Having examined the cross-correlation matrix regarding 15-items, it was found that there was no strong or weak correlation between them except third and thirteenth items. Later on, measure of sampling (MSA) table showed that two items has low anti-image values under .3 threshold value.Besides, Barlett’s test indicated that the sample was adequate to conduct a factor analysis with the current sample size. Based upon these findings and expert views, three inappropriate items was extracted from the Turkish version.For second step, principal component and factor analysis was used to describe variability among observed variables consisted of twelve items left. According to factor values, it was brought out that the Turkish survey has two factors, plus one general factor which explains % 56.87 of total cumulative variance while first factor got a share of 44.29 % and latter 12.58 %,respectively. When performed the same survey twice at the different moments of time -within two weeks for this study-, the test retest reliability findings indicated that pearson correlation values have ranged from .57 to .94. In other words, the result of measurement has not changed over time. As for the mean difference between two 27 % sub groups and internal consistency reliability findings, the current research showed that there was no significant different in the subgroup and upper group of the scale (p< .01). Besides, Turkish survey was approved with Cronbach’s alpha coefficient (α=0.87) in terms of its internal consistency. No doubt, smoking policy can be an effective tool for influencing pupils within and outside in school premises just as long as it could be sincerely confirmed by all educational stakeholders. So this study aimed to add a new dimension for smoking policy research in schools and other educational organizations by translating a well-known survey into Turkish. Therefore, it will provide to bring out how teachers and other educational components consider important smoking policies in schools such as smoke-free zone regulation. The results showed that the Turkish version of “Live Free-Tobacco Free Smoke Free Survey” is a valid and reliable instrument for assessment of school administrators and teachers’ attitudes towards smoking compliance

Using conjoint analysis to examine academic members course preferences for educational administration, supervision, planning and economics masters program

In many countries, university-based educational administration programs proceed to establish standardized curriculum contents for program approval in the international arena. An important influence on these efforts has been international benchmarking and quality assurance works. To a lesser extent, however, they have attached a special emphasis on personal preferences of “providers and clients”, i.e., academic members and students. In the current research, it was proposed to determine if there is a connection between course preferences of academic members in the field of Educational Administration, Supervision, Planning and Economics (EASPE) and the current course lists of EASPE master’s programs provided by Turkish universities and academic institutions. The methodology employed in this research was three-level embedded mixed research methodology that included respectively descriptive document analysis of course lists of 34 EASPE master’s programs, quantitative conjoint analysis of course preferences of 13 academics from 13 universities and qualitative interview analysis. The research showed that total quality management, educational law and statistics courses were under discussion in terms of their partial utility estimates and scholar reviews. Academic members drew attention to need for qualified scholars with knowledge of statistics. Besides, there occurred the most reversals on the subject of interdisciplinry course theme. As a conclusion, article discussed the consequence that some course themes and titles taught in Turkish EASPE programs were inconsistent with academics’ preferences

Hogging the middle lane : how student performance heterogeneity leads Turkish schools to fail in PISA?

This study aims to analyse the relationship between students’ mathematics achievement in Programme for International Student Assessment (PISA) 2012 and the instructional climate-related factors in the index of principals’ perceptions (learning hindrance, teacher morale and teacher intention). As a preliminary analysis procedure, the chi-squared automatic interaction detection analysis was performed with relevant independent variables. Teacher’s achievement expectation from students and achievement-oriented behaviours were other significant predictive indicators on PISA mathematics achievement. Based upon these independent variables and standard deviation estimates of PISA mathematics scores, the present research developed a theoretical model by means of confirmatory factor analysis, explaining how students’ PISA mathematics achievement is associated with classroom and within school homogeneity through teachers’ expectation and achievement-oriented behaviours. Results showed that the developed model provided a great model-data fit. This model revealed that classroom achievement homogeneity and within school achievement homogeneity were the most important predictors on students’ PISA mathematics achievement

Professional self-efficacy scale for information and computer technology teachers: validity and reliability study

This study aims at developing a valid and reliable scale to measure information and communication technology (ICT) teachers' self-efficacy related to the Turkish national framework of ICT competencies. For statistical procedures, data were respectively analyzed with exploratory factor analysis (EFA) and confirmatory factor analysis (CFA). Furthermore, test-retest procedure was carried out to confirm the time invariance of the scale. EFA results revealed that the scale's seven-factor structure accounts for 65.90 percent of total variance. CFA results produced an acceptable statistical support for model-data fit between the observed item scores and the seven-dimension scale structure (X-2/df = 1.98, RMSEA = .073, CFI = .86). The standardized regression weights between the latent and observed variables ranged from .57 to .89 and Cronbach's alpha coefficient of the scale sub-dimensions ranged from .80 to .88. Besides, the item-scale correlations varied between values of .53 and .79. As a result, the developed scale is a likert questionnaire and composed of 33 five-point items with seven sub-dimensions

Öğretmenlikte Kariyer Basamakları Uygulamasına İlişkin Öğretmen Görüşlerinin Metaforlar ve Sosyal Ağ Analizi Yoluyla İncelenmesi

The purpose of this study is to investigate teacher views on teacher career stages and current implementations with regard to these stages. Using an original methodology, the study utilizes concept maps to analyze the metaphors which are elicited from the social network data. Social network data manifests teachers’ advice-taking preferences on education policy in the school network.Based on convergent parallel design, the study uses both qualitative and quantitative research methods. The population of this study consist of 48 secondary school teachers. The study utilizes purposeful sampling method.6 teachers from each career stage were selected for the study. The study includes 16 teachers who agreed to the interview and filled out the social network questionnaire. The results show that novice teachers who are in the first stage revolved around the theme of ‘source of light’. In relation to that, candle was a favorite image amongst the beginning teachers. On the other hand, the of ‘source of light’ and the image candle had the connotations of having weaknesses and feelings of desperations when some metaphors were analyzed. As for the expert teachers who are in the second stage, the codes of ‘self-interest’ and fate title’ come forward.Head teachers who are in the last career stage communicated conflicting views as implied by various low frequency codes. This result was attributed to lack of head teachers in the current teacher career system due to the suspension of new teacher development program. Inconsistency and ill-planning were rising themes when the metaphors regarding the teachers’ career development stages were considered.Social network analysis shows that there is a moderate positive correlation between networks of teachers who share similar metaphors about novice and head teachers(r=.301). Besides, there is a loose correlation between mutual network of teachers who seek advice on education policies and the network of those sharing similar metaphors about expert teachers (r=.193). Additionally, results showed that teachers’ reciprocal communication and advice-seeking in school networks were correlated in a positive way (r=.297)

Sosyoloji Dersi Öğrenci Algılarının Derse Verilen Önem, Sosyal Kazanım ve Öğrenme Ortamı Boyutları Açısından İncelenmesi

The purpose of this study is to investigate students’ perception of their high school sociology course. State schools instructing sociology lessons as a selective course in Maltepe district were selected as the research population with 795 high school students. By using cluster sampling method, 296 students were involved in the research sample. The data were collected through “Sociology Course Perception Scale” developed by the researchers of this study. The performed exploratory and confirmatory factor analyses showed that 3-factor structure accounts for 68% of total variance and the measurement model has an acceptable goodness of fit (X2/sd=2,803; GFI=0.896; CFI= 0.901; RMSEA= 0.078). One-Way ANOVA, ANCOVA and regression analyses were performed on the collected data. According to the research findings, students stated sociology course’s perceived importance and social attainments as “average level” and sociology course’s perceived learning environment as “low level”. It was found that students who have better marks in sociology course and GPA perceived sociology course higher level whereas others have lower perception of the course. At the end of multi-regression analysis, it was determined that students’ perception of the course’s importance and learning environment account for % 45 of social attainment perception. It was seen that while controlling for students’ perception regarding course learning environment, students’ perceived important scores did not differentiate for their grade point average and sociology course score

Liselerin Öğrenme Ortamlarının Belirlenmesine Yönelik Bir Kümeleme Analizi Çalışması

Learning environment profiles perceived in high schools were investigated by means of hierarchical cluster analysis. Employing stratified random sampling procedure, data was collected from 985 students at 22 schools, those who study in 6 general, 13 Anatolian and 3 vocational high schools located across 12 different districts of Istanbul. By hierarchical cluster analysis, students’ perceptions were clustered and classified into 4 school learning environment profiles, namely “technology-rich & ideal” (profile A), “positive” (profile B), “moderately positive” (profile C) and “negative” (profile D) learning environments. It was revealed that 42.7% of general high school students and 53.1% of vocational high school students perceived “moderately positive learning environment” in their schools on the first rank, whereas 41.8% of Anatolian high school students mostly perceived “positive learning environment”. “Technology-rich & ideal” environment was ranked first among vocational high school students with 11.2 %

Multivariate analysis of school principals’ technology leadership competencies, learning school environment and schools’ social network structures

Bilişim teknolojileri (BT) araçlarının eğitim süreçleriyle daha fazla bütünleşmesi okullarda verilen eğitimde köklü değişimlere yol açmıştır. BT araçlarının öğretmenlerin sınıf ortamında uyguladıkları öğretim stratejileri üzerindeki pedagojik anlamda inovatif etkisinin yanı sıra, BT ile bütünleşme okul ortamındaki örgütsel ilişkilerde de önemli sosyokültürel dönüşümlere yol açmıştır. Bu doktora tezi okulların BT ile bütünleşmesiyle birlikte ortaya çıkan sosyokültürel değişimleri Türkiye’deki devlet okulları özelinde çok yönlü olarak ele almak amacıyla yürütülmüştür. Bu amaca yönelik olarak okul müdürlerinin teknoloji liderliği (TL) davranışları, okulların öğrenen örgüt (ÖÖ) kültürü ve okul müdürü, müdür yardımcıları, BT koordinatörleri ve branş/sınıf öğretmenleri arasındaki mesleki etkileşimler incelenmiş; bu üç değişken arasındaki ilişkiler mercek altına alınmıştır. Bu incelemeler sırasında okulların BT alt-yapı olanakları BT ile bütünleşmelerinin yapısal bir etkeni olarak istatiksel olarak kontrol edilmiştir. Benzer şekilde bazı öğretmen ve okul müdürü demografik bilgileri de istatiksel anlamda kontrol altına alınmıştır. Okulların BT ile bütünleşmesini etkileyen bir diğer yapısal etken olan okul-içi BT desteği hizmetinin niteliği de bu tezde ele alınmış ve BT koordinatör öğretmenlerinin mesleki öz-yeterlik düzeylerini ölçen Türkçe bir ölçek geliştirilmiştir. Sosyokültürel ve yapısal etken ifadelerinden doğabilecek anlam belirsizliğini azaltmak ve bu etkenlerin somut göstergelerin ortaya koymak için, okul müdürlerinin TL davranışları bu davranışların dünya çapında bilinirliği olan ISTE-A standartlarına uygunluğu açısından incelenmiştir. Okul müdürlerinin TL davranışlarının göstergesi olarak değerlendirilen beş ISTE-A standardı okul müdürlerinin vizyoner liderlik, dijital-çağ öğrenme kültürü, mesleki gelişimde mükemmellik, sistem geliştirme, dijital vatandaşlık mesleki yeterliklerini içermektedir. Okulun ÖÖ kültürü öğretmenlerin mesleki gelişimine katkı sağlayan olumlu bir okul kültürü olarak tanımlanmıştır. Okulun ÖÖ kültürünün göstergeleri olarak öğretmenlerin takım halinde öğrenme, paylaşılan vizyon, sistem düşüncesi, kişisel hakimiyet ve zihinsel model geliştirme mesleki öğrenme yönelimleri incelenmiştir. Öğretmenler arasındaki mesleki etkileşimler, teknoloji ve pedagojik konularda aralarındaki tavsiye alma ilişkileri (TAİ) ele alınarak incelenmiştir. Geliştirilen ölçeğin maddeleri oluşturulurken BT koordinatörlerinin mesleki yeterliklerinin göstergeleri olarak Milli Eğitim Bakanlığı tarafından geliştirilen “BT Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri” belgesindeki performans göstergelerinden yararlanılmıştır. Yürütülen doktora çalışması 4 empirik araştırmaya dayanmakta olup, her araştırma ayrı bir bölüm olarak raporlaştırılmıştır. İlk empirik araştırma okulların ÖÖ kültürünün okul müdürlerinin TL davranışlarını yordama yeterliğini incelemektedir. Bu amaca yönelik olarak 58 okul müdürü ve bu müdürlerin görev yaptığı okullarda çalışan 1105 öğretmenden veri toplanmıştır. Toplanan veriler iki aşamalı bir analiz yaklaşımıyla incelenmiş ve bu yolla şu araştırma sorularına cevap aranmıştır: 1) Gerçekleştirdiklerini ifade ettikleri TL davranışlarına göre okul müdürleri kaç farklı profile ayrılabilir? 2) Ortaya çıkartılan TL profilleri öğretmenler tarafından algılanan mevcut ÖÖ kültürü seviyesi, okul müdürlerinin cinsiyeti, yaşı, haftalık bilgisayar ve internet kullanma süreleri değişkenleri tarafından ne ölçüde yordanabilir? İlk araştırma sorusuna yönelik analizlerde, okul müdürlerini gösterdikleri benzer TL davranışlarına göre kategorilere ayırmak için örtük sınıf analizi (ÖSA) kullanılmıştır. İki kategoride toplanan müdürlerin ISTE-A standartlarına göre TL davranış örüntülerinin özgün bir profil oluşturduğu ve her bir müdürün kendi kategorisindeki diğer müdürlerle TL profillerinin benzerlik gösterdiği tespit edilmiştir. ISTE-A standartlarına göre TL davranış düzeylerine bakıldığında, okul müdürlerinin yüksek ve düşük düzey profil olmak üzere iki tipte TL davranışı sergiledikleri ortaya çıkartılmıştır. Profillere ait tanımlayıcı istatistikler okul müdürlerinin yaklaşık %55’inin yüksek düzey TL profilinde kümelendiği, ancak geriye kalan %45’inin düşük düzey TL profilinde örüntülenen TL davranışlarını sergiledikleri tespit edilmiştir. İkinci araştırma sorusunun lojistik regresyon analizi ile incelenmesinden ortaya çıkan sonuçlar okul müdürlerinin yüksek düzey TL davranışları sergilemesinde: a) okullarının Fatih projesi tarafından sağlanan BT alt-yapısına sahip olması, b) haftalık internet kullanma sürelerinin daha fazla olması, c) görev yaptıkları okullarda ÖÖ kültürünün öğretmenler tarafından daha yüksek düzeyde algılanması değişkenlerinin etkili olduğu görülmüştür. İkinci empirik araştırmanın amacı, birinci araştırmanın tersi yöndeki yordayıcılık ilişkisine odaklanarak, okul müdürlerinin TL davranışlarının öğretmenlerin algıladığı ÖÖ kültürünü yordama yeterliğini incelemektedir. İkinci araştırmada kullanılan veri kaynağı birinci araştırma ile aynıdır (i.e. 1105 öğretmen ve 58 okul müdürü). Ancak analitik açıdan ilk çalışmadan farklı olarak incelenen yordayıcı ve yordanan değişkenlerin yerleri değiştirilerek analize dâhil edilmiştir. Ayrıca öğretmenin cinsiyeti, yaşı, okulundaki yıl olarak öğretmenlik deneyimi, ve okulun eğitim kademesi kontrol değişkenleri olarak analizlere dâhil edilmiştir. Bu çalışmada iki araştırma sorusuna cevap aranmıştır: 1) Okullarında algıladıkları ÖÖ kültürüne göre öğretmenler kaç farklı profile ayrılabilir? 2) Ortaya çıkan ÖÖ kültürü profilleri okul müdürlerinin TL davranışları, öğretmenin cinsiyeti, yaşı, okulundaki öğretmenlik deneyimi ve okulun eğitim kademesi değişkenleri tarafından ne ölçüde yordanabilir? Profillere ait tanımlayıcı istatistikler öğretmenlerin sahip oldukları mesleki öğrenme eğilimlerine göre üç tip ÖÖ kültürü profilinde kümelendiği görülmüştür. Her profildeki öğretmenlerin mesleki öğrenme eğilimi göstergeleri birbirinden farklı seviyelerde profiller oluşturduğu için ÖÖ kültürü profilleri düşük, orta ve yüksek düzey profiller olarak adlandırılmıştır. İkinci araştırma sorusunun lojistik regresyon analizi ile incelenmesinden ortaya çıkan sonuçlar öğretmenler tarafından yüksek düzey ÖÖ kültürünün algılanmasında: a) okul müdürlerinin “sistem geliştirme” standardına uygun daha yüksek düzeyde TL davranışı sergilemesi, b) öğretmenin daha ileri yaşta olması, c) ortaokul kademesindeki bir okulda görev yapıyor olması değişkenlerinin yordayıcı olduğu görülmüştür. Üçüncü empirik araştırma bir ölçek geliştirme çalışmasıdır. Bu araştırmada BT koordinatörlerinin mesleki öz-yeterlik seviyelerini ölçebilen, psikometrik açıdan geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmek amaçlanmıştır. Bu amaca yönelik olarak şu araştırma sorusuna cevap aranmıştır: Geliştirilen ölçme aracı BT koordinatörlerinin mesleki öz-yeterlik seviyesinin ölçülmesinde ne ölçüde geçerli ve güvenilir sonuçlar vermektedir? Bu soruya cevap bulmak için Milli Eğitim Bakanlığı tarafından geliştirilen mesleki yeterlik performans göstergeleri kullanılarak 53 taslak ölçek maddesi oluşturulmuştur. Taslak ölçek maddelerinin kapsam ve görünüş geçerliğini sınamak için 53 taslak madde 3 farklı üniversiteden 4 BT Öğretmenliği Bölümü öğretim üyesinin uzman görüşüne sunulmuştur. Uzman görüşlerine bağlı olarak 8 madde taslak formdan çıkartılmıştır. Ardından kalan 45 maddelik taslak ölçme aracının yapısal geçerliğini sınamak için 190 hizmet öncesi BT öğretmeninden bu araçla veri toplanmıştır. Verilerin analizinde sırasıyla temel bileşenler analizi ve doğrulayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Temel bileşenler analizi sonucunda 34 madde ve 7 boyuttan oluşan ölçme aracının oluşan toplam varyansın %65.90’ını açıklayabildiği tespit edilmiştir. Sonrasında gerçekleştirilen doğrulayıcı faktör analizinde 1 maddenin yüksek standardize edilmiş artık değer (standardized residual) nedeniyle taslak formdan çıkartılması sonucunda, 33 madde ve 7 boyuttan oluşan nihai ölçme aracı formunun kabul edilebilir model-veri uyumu göstergelerine sahip olduğu görülmüştür. Ölçme aracının boyutları Milli Eğitim Bakanlığı tarafından geliştirilen BT öğretmeni yeterlik alanlarına dayanılarak şu şekilde isimlendirilmiştir: öğretim tasarımı, BT kavramlarını doğru şekilde kullanabilme, ölçme ve değerlendirme, donanım ve yazılım bilgisi, multimedya uygulamaları, öğretim yazılımları, güvenli ve etik BT kullanımı. Son olarak geliştirilen ölçme aracı 53 BT koordinatörüne uygulanarak betimsel istatistikler ve varyans analizi aracılığıyla incelenmiştir. Sonuç olarak BT koordinatörlerinin “güvenli ve etik BT kullanımı” boyutunda kendilerini en yüksek düzeyde yeterli gördükleri, ancak “multimedya uygulamaları” boyutunda en az düzeyde öz-yeterlik algısına sahip oldukları belirlenmiştir. Ayrıca kadın BT koordinatörlerinin “öğretim tasarımı”, “donanım ve yazılım bilgisi”, “ölçme ve değerlendirme”, güvenli ve etik BT kullanımı” boyutlarında kendilerini erkek meslektaşlarından daha fazla yeterli gördükleri tespit edilmiştir. Dördüncü ve son empirik araştırmada eğitimcilerin kendi aralarındaki mesleki etkileşimleri teknolojik ve pedagojik konularda birbirlerinden tavsiye alma ilişkileri (TAİ) bağlamında incelenmiştir. Araştırma deseninde bireysel değişkenler (cinsiyet, yaş, yıl olarak öğretmenlik deneyimi, varsa yöneticilik görevi, varsa zümre başkanlığı görevi), iki öğretmen arasındaki ilişkisel değişkenler (cinsiyet farkı, yaş farkı, yıl olarak öğretmenlik deneyimi farkı, yöneticilik pozisyonu farkı, zümre başkanlığı pozisyonu farkı, branş/okutulan sınıf farkı) ve örgütsel değişkenler (okuldaki öğretmenlerin ortalama öğretmenlik deneyimi, okulun ortalama ÖÖ kültürü seviyesi) bir arada incelenmiştir. Bu incelemeler sonucunda şu iki araştırma sorusuna cevap aranmaya çalışılmıştır: 1) Bireysel, ilişkisel ve örgütsel değişkenler okul içerisindeki teknolojik ve pedagojik TAİ’yi ne olasılıkta yordayabilmektedir? 2) Yüksek ve düşük düzey ÖÖ kültürüne sahip okullarda hangi farklı yapısal etkenler teknolojik ile pedagojik TAİ’nin birbirleriyle olan bağını etkilemektedir? Bu incelemeleri yapabilmek için sosyal ağ analizinin, bildiğimiz kadarıyla Türkiye’de daha önce hiç kullanılmayan, ileri düzey iki uygulaması p2 ve ERGM modelleri kullanılmıştır. İlk araştırma sorusuna yönelik bulgular erkek öğretmenlerin kadın meslektaşlarından anlamlı düzeyde daha yüksek olasılıkla teknolojik ve pedagojik konularda tavsiye verme eğiliminde olduğunu göstermiştir. Aynı cinsiyette, okuldaki öğretmenlik deneyimleri yıl sayısı olarak birbirine daha yakın, ve aynı branştan öğretmenlerin birbirleriyle teknolojik ve pedagojik TAİ kurma olasılığının anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu görülmüştür. Yöneticiler ile öğretmenlerin aralarında pedagojik TAİ kurma olasılığının anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulunmuştur. Ancak bu ilişkide okul müdürleri ve müdür yardımcılarının anlamlı düzeyde yüksek olasılıkla sadece tavsiye veren olduğu tespit edilmiştir. Karşılıklı tavsiye alışverişinin aynı pozisyondaki, yani müdür yardımcıları arasında ve öğretmenlerin kendi aralarında oluşma olasılığının anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu bulunmuştur. Öte yandan farklı branşlardan olan ya da farklı sınıfları okutan öğretmenler arasında tek-yönlü TAİ’nin, i.e. sadece tavsiye alma ya da sadece tavsiye verme eğilimi, anlamlı düzeyde yüksek olasılıkla görüldüğü tespit edilmiştir. Önemli bulgulardan bir tanesi, yüksek düzeyde ÖÖ kültürüne sahip okullarda pedagojik konularda karşılıklı TAİ’nin görülme olasılığının düşük düzeyde ÖÖ kültürüne sahip okullara kıyasla anlamlı düzeyde daha yüksek olduğunu göstermiştir. Diğer bir ifadeyle okulun ÖÖ kültür düzeyinin eğitimciler arasında eğitim-öğretimi ilgilendiren konularda karşılıklı tavsiye alışverişini kuvvetlendirdiği tespit edilmiştir. Aynı eğilimin öğretmenlerin kendi okullarında geçirdikleri öğretmenlik deneyimi süresinin ortalaması azaldığında da görüldüğü belirlenmiştir. Diğer bir ifadeyle, örneğin yeni açılmış bir okulda, kısa bir süredir eğitim veren bir okulda ya da eski bir okul olmasına rağmen okul kadrosunu büyük oranda yenilemiş bir okulda karşılıklı pedagojik TAİ’nin görülme olasılığının daha yüksek olduğu bulunmuştur. İkinci araştırma sorusuna yönelik bulgularda, okulun ÖÖ kültür seviyesinden bağımsız olarak, tüm okullarda öğretmenlerin teknolojik tavsiye alırsa karşılığında anlamlı düzeyde yüksek olasılık pedagojik tavsiyede bulunduğunu ya da, tam tersine, pedagojik tavsiye alırsa karşılığında yüksek olasılıkla teknolojik konularda tavsiye verdiğini ortaya koymuştur. Benzer şekilde okulun ÖÖ kültür seviyesinden bağımsız olarak tüm okullarda, bir eğitimciyle teknolojiyle ilgili konularda kurulan TAİ ilişkisinin pedagojik konularda kurulanın iki katı olmasının o eğitimciyi anlamlı düzeyde daha yüksek olasılıkla okulda en fazla TAİ ilişkisi kurulan kişi pozisyonuna getirdiği görülmüştür. Diğer bir ifadeyle, bir eğitimcinin teknolojik konularda tavsiye alınmak üzere fazla kişi tarafından tercih edilmesinin, bir öncekinin yarı oranında meslektaşı tarafından da olsa, pedagojik konularda da tavsiye alınabilir insan konumuna getirdiği bulunmuştur. Ancak yüksek düzeyde ÖÖ kültürüne sahip okullarda, bir eğitimciyle pedagojiyle ilgili konularda kurulan TAİ ilişkisinin teknolojik konularda kurulanın iki katı olmasının anlamlı düzeyde düşük olasılıkta olduğu görülmüştür. Bu sonuç, yüksek ÖÖ kültürüne sahip okullarda eğitimcilerin pedagojik konularda yüksek oranda tercih edilir olmasının onları, daha az oranda bile olsa, teknolojik konularda da tavsiyesine başvurulabilir kişi konumuna getirmediğini göstermektedir. Yüksek düzeyde ÖÖ kültürüne sahip okullarla ilgili bir diğer sonuç, bu okullarda hem teknolojik hem de pedagojik konularda aynı kişiyle TAİ ilişkisi kurma olasılığının ve bu kişinin okulda daha fazla insan tarafından TAİ için tercih edilme olasılıklarının anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu bulunmuştur. Yine yüksek düzeyde ÖÖ kültürüne sahip okullarda karşılıklı pedagojik TAİ kuran kişilerden birinin aynı zamanda teknolojik TAİ kurma olasılığının anlamlı düzeyde düşük olduğu belirlenmiştir. Buna karşılık, düşük ÖÖ kültürüne sahip okullarda karşılıklı teknolojik TAİ ilişkisi kuran eğitimcilerden birini aynı zamanda pedagojik konularda da TAİ kurma olasılığının anlamlı düzeyde daha yüksek olasılıkta olduğu görülmüştür. Son olarak, okulda hissedilen ÖÖ kültüründen bağımsız olarak tüm okullarda, teknoloji ile ilgili konularda bir grup meslektaşı tarafından tavsiyesine başvurulan iki eğitimciden birinin diğeri ile aynı zamanda pedagojik TAİ ilişkisi kurma olasılığının anlamlı düzeyde yüksek olduğu görülmüştür. -------------------- The introduction of Information and Communication Technologies (ICT) in education has profoundly changed the way education is delivered in schools. Next to pedagogical innovations arising from the integration of ICT into the repertoire of teaching strategies applied by teachers in classroom environments, a major sociocultural transformation has been undergone in the organisational environment of schools. In the present dissertation, we address this transformation from a multidimensional perspective in Turkish public K-12 schools. For this purpose, we examine the multiple relationships between school principal’s technology leadership (TL) practices, schools’ learning organisation (LO) culture, and professional interactions among school actors, including school principals, vice-principals, ICT coordinators, and subject-field/grade-level teachers. While doing so, we control for the availability of ICT-enriched infrastructure in Turkish schools as a structural factor as well as teacher and principal demographics associated with ICT integration. For another important structural factor, we address the quality of internal ICT support in Turkish schools by developing a research instrument that is able to measure Turkish ICT coordinators’ professional self-efficacy levels. To clarify general connotations arising out of “sociocultural factors” and “structural factors”; school principals’ TL practices are specified by the five standards of the International Society for Technology in Education for Administrators (ISTE-A) framework which is a well-known professional competency framework conducive to evaluate school principals’ “visionary leadership”, “digital-age learning culture”, “excellence in professional practices”, “systematic improvement”, and “digital citizenship” standards. School’s LO culture is considered a proxy for a positive school culture that promotes teachers’ five professional learning orientations, which are “team learning”, “shared vision”, “systems thinking”, “personal mastery”, and “mental models” as suggested by the LO theory. Professional interactions are handled through technological and pedagogical advice-seeking relationships (ASRs) among school actors. While developing the research instrument, its items are constructed based on the performance indicators of the “National Competency Framework for ICT coordinators”, which is an official report issued by Turkish Ministry of National Education. This PhD dissertation includes four empirical studies, which are all reported in separate chapters. The first explores the predictive ability of school’s LO culture as perceived by teachers to TL practices performed by school principals. To this end, data were collected using principal and teacher surveys from 58 school principals and 1105 teachers. A twofold research design is undertaken with the collected data in order to answer two research questions: 1) In which profiles can school principals’ TL practices be clustered?; and 2) To what extent are principals’ demographic features, computer and internet usage, schools’ existing LO culture and ICT infrastructure able to predict these TL profiles? For the first research question, latent class analysis (LCA) was employed to delineate school principals’ TL practices within distinct sub-groups, i.e. latent profile structures. Each sub-group designates a TL profile whose members, i.e. school principals, reported similar features in relation to their self-report of performing ISTE-A standards. Our descriptive profile findings show reveal that nearly 55% of Turkish school principals are clustered under the high-level TL profile structure because they display greater self-report performance in overall TL practices; whereas 45% of those principals are classified into the low-level TL profile because of their relatively poor self-report performance. The most striking result emerging from the first study is that Turkish school principals are more likely to perform higher level TL practices if they manage an ICT-enriched school (Fatih school); use internet technology for a longer period of time a week, and manage a school in which teachers perceive a higher level of team learning professional learning orientation as part of school’s LO culture. The second empirical study uses the same data collection as the first study. However, partly switching the dependent and independent variables of the first study, this study investigates the predictive ability of school principals’ TL practices to schools’ LO culture as perceived by teachers on average, after controlling for the effect of other variables, like teacher gender, age, teaching experience by years, and school’s educational stages, i.e. primary, middle and secondary school stages. The following two research questions are addressed in this study: 1) What are the distinct profiles of LO culture endorsed by teachers?, 2) To what extent are school principals’ TL practices, teacher gender, age, years of experience, and school stage able to predict the emergent LO profiles? As a result, teachers’ professional learning orientations as a proxy for school’s LO culture are statistically clustered in three level LO profiles. Based on mean perception scores obtained from each profile, they are named as high, moderate and low level LO profiles. In the second stage, the emerging three-level LO profiles are regressed on school principals’ TL practices. The findings from the logistic regression analysis indicate that teachers are more likely to perceive the high-level LO profile in schools where school principals reported higher level of performing “systemic improvement” standard in their TL practices. Besides, this study indicates that elderly teachers, and middle-school teachers, i.e. teaching 11-14 years old students, are more likely to perceive the high-level LO profile, compared to the moderate-level LO profile. The third empirical study set out to develop a psychometric valid and reliable research instrument to assess Turkish ICT coordinators’ professional self-efficacy. Specifically, this scale development study seeks to answer the following research question: Does the research instrument developed in this study yield an acceptable level of reliability and validity to measure ICT coordinators’ professional self-efficacy? In answering this question, first, 53 draft items are generated by reviewing the “National Competency Framework for ICT Coordinators”. Next, the content and face validity of these draft items was examined. For doing so, four scholars’ expert opinion were asked about the draft items, who work in the Computer Instruction and Technology Education department of three Turkish universities. Based on their expert opinion, 8 items are excluded from the draft instrument. Later, the construct validity of the remaining items was verified by using sequentially principal component analysis (PCA) and confirmatory factor analysis (CFA). As a result, this study demonstrates that a seven-component solution with 34 items accounts for 65.90% of the total variance. After one item is eliminated because of high value of standardized residual, CFA yields the final seven-comp